Και ενώ διάβαζα αμέριμνος ειδήσεις σερφάρωντας στο internet έπεσα πάνω στην ιστοσελίδα της "Εφημερίδας των Κεφαλλήνων" και συγκεκριμένα σε κάποιο άρθρο που σχολίαζε τον τρόπο που η δημοφιλής ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια "Wikipedia" παρουσίαζε το νησί της Κεφαλονιάς. Ως γνωστόν τα λήμματα της Wikipedia γράφονται από τους ίδιους τους αναγνώστες, αφού είναι μια ανοικτή εγκλυκλοπαίδεια.
Κάποιος λοιπόν στο παρελθόν είχε τη φαεινή ιδέα να ασχοληθεί ιδιαίτερα με το όμορφο νησί του Ιονίου και να εμπλουτίσει το περιεχόμενο της Wikipedia που αφορά την Κεφαλονιά, τρολάροντας ανελέητα...
Δείτε παρακάτω όχι μόνο το σχόλιο της Εφημερίδας σχετικά με... τον "εμπλουτισμό", αλλά και το λήμμα της Wikipedia για τη λέξη "Κεφαλονιά", όπως ήταν κάποια στιγμή στο παρελθόν:
«Κεφαλλονιά» στη Wikipedia ή Η μεγαλύτερη ΥΒΡΙΣ & ΑΣΕΒΕΙΑ που μας έγινε μέχρι σήμερα στο διαδίκτυο!
Τετάρτη, 23 Ιανουάριος 2013 17:03
 |
ή Όταν ο κάθε «ΓΑΪΔΑΡΟΣ» «μπαίνει» και γράφει στο διαδίκτυο ό,τι η παιδεία του τού υπαγορεύει.
Για δείτε τι γράφει στο λήμμα «Κεφαλ(λ)ονιά» η Βικιπαίδεια, η γνωστή «ιντερνετική» ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια… Μιλάμε για απόλυτη δυσφήμηση κι εγκυκλοπαιδική… εγκυρότητα (;)!!! (έχουν υπογραμμισθεί ορισμένα σημεία).
Θαυμάστε τον άγνωστο συγγραφέα που έβγαλε τα απωθημένα του αναρτώντας απαράδεκτο κείμενο (όσο –υποτιθέμενο- χιούμορ κι αν διαθέτει) για το ιστορικό μας νησί και τους κατοίκους του, ένα κείμενο που μας δυσφημεί παντού (σκεφθείτε πως στον Μύρτο, κατά τα αναρτημένα, θα πρέπει να … επιπλέουν νεκροί)! Ένα κείμενο copy-paste, σε
|
σε πολλά σημεία ασυνάρτητο, χωρίς λογική συνέχεια, μόνο με υβριστικές λέξεις και ειρωνικά σχολιάκια (για την Ι.Μ. του Αγίου Γερασίμου, για τα τοπικά μας πανηγύρια –Μαρκόπουλο- κ.λ.π.).
Αν αυτό δεν είναι ΥΒΡΙΣ για το νησί μας και ΑΣΕΒΕΙΑ προς την ιστορία μας, τότε τι είναι;
Θαυμάστε το!
«Αυτό το λήμμα ή η ενότητα δεν αναφέρει τις πηγές του ή δεν περιέχει επαρκείς παραπομπές. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια προσθέτοντας κατάλληλες πηγές και παραπομπές που να υποστηρίζουν το λήμμα.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 27/08/2010.
Κεφαλλονιά
Γεωγραφία
Συντεταγμένες 38°12′44″N 20°32′00″E / 38.2122, 20.5334
Συντεταγμένες: 38°12′44″N 20°32′00″E / 38.2122, 20.5334 (Χάρτης)
Αρχιπέλαγος Ιόνιο Πέλαγος
Σύμπλεγμα Επτάνησα
Έκταση 781 km2
Υψηλότερη Κορυφή Μέγας Σωρός (1628 m)
Χώρες Ελλάδα
Περιφέρεια Περιφέρεια Ιονίων Νήσων
Νομός Κεφαλληνίας
Πρωτεύουσα Αργοστόλι
Δημογραφικά Χαρακτηριστικά
Πληθυσμός 35.801 (απογραφής 2011)
Πυκνότητα 40 /km2
Ιστότοπος www.kefalonia.gr
Η Κεφαλονιά ή Κεφαλλονιά, αλλιώς Κεφαλληνία, είναι νησί του Ιονίου πελάγους κι ανήκει στα Επτάνησα. Επισήμως, κυρίως στη διοίκηση, αναφέρεται με τον αρχαιότερο τύπο «Κεφαλληνία».
Γεωγραφία
Η Κεφαλονιά (Κεφαλληνία) είναι το μεγαλύτερο και πιο ορεινό νησί των Επτανήσων και το τρίτο σε πληθυσμό μετά την Κέρκυρα και τη Μύκονο. Βρίσκεται απέναντι από την είσοδο του Πατραϊκού Κόλπου, βόρεια της Ζακύνθου, νότια της Λευκάδας, δυτικά της Ιθάκης και ανατολικά της Εδέμ. Το νησί έχει έκταση περίπου 781 τ.χλμ. και σε αυτό κατοικούν περίπου 34.488 κάτοικοι4 και άλλα τόσα γαϊδούρια. Μεγάλο μέρος της έκτασης του καταλαμβάνει η οροσειρά Αίνος με σημαντικότερες κορυφές τις Μέγας Σωρός (1.628μ.), Αγία Δυνατή (1.131μ.), Ευμορφία (1.043μ.), Ινδιάνος (1.121) και Κόκκινη Ράχη (1.078μ.) Οι σημαντικότερες πεδιάδες είναι αυτές της Κραναίας, της χερσονήσου Παλικής, της Θεσσαλίας, του Αρακλείου και της Σάμης.
Οι ακτές της Κεφαλονιάς σχηματίζουν πολλούς κόλπους και ακρωτήρια. Σπουδαιότεροι κόλποι είναι της Σάμης, του Μύρτου, του Λουρδά, του Αθέρα, του Φισκάρδου, του Γαϊδάρου, του Λιβαδιού, του Μεξικό, του Αργοστολίου γνωστός και ως Κουτσάβλου. Κυριότερα ακρωτήρια είναι (αρχίζοντας από το νότο και προχωρώντας με ανατολική κατεύθυνση) η Μούντζα, ο Κάφρος, το Σαρακήνικο, ο Μύτικας, το Κεντρί, το βορεινό Δαφνούδι, στα βορειοδυτικά ο Αθέρας, στα δυτικά τα Ορθολίθια, η Γκίζα και ο Γερόγομπος και νοτιότερα το Ακρωτήρι και η Αγία Πελαγία, ο Λιάγκας, ο Καστανάς κ.ά. Οι ακτές είναι γενικά βραχώδεις και απότομες προς το Ιόνιο, ενώ προς την ανατολική πλευρά είναι ακόμη χειρότερες.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα σπήλαια του νησιού, όπως τα βαραθρώδη Μελισσάνη, Αγκαλάκι, Αγίων Θεόδωρων, Ζερβάτη, η Σπηλιά Δρογκαράτη, το σπήλαιο Σάκκου κ.ά. Η παραλία Μύρτος στην βορειοδυτική πλευρά του νησιού έχει ψηφιστεί 11 φορές ως η καλύτερη ελληνική θάλασσα σύμφωνα με την ετήσια ψηφοφορία του Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ. (επί εποχής Λαλιώτη). Στην παραλία του Μύρτου, βρίσκουν τραγικό θάνατο δεκάδες κολυμβητές κάθε καλοκαίρι. Επανειλημμένα έχει χαρακτηριστεί ως η πιο επικίνδυνη παραλία της Μεσογείου και έχει περιληφθεί στον κατάλογο των παραλιών του πλανήτη με το μεγαλύτερο αριθμό νεκρών [εκκρεμεί παραπομπή]. Στη δυτική πλευρά του νησιού και συγκεκριμένα στην Παλική μπορεί κανείς να επισκεφτεί τις παραλίες των Πετεινών και της Στενής Άμμου.
Αρκετές σεισμικές δονήσεις πλήττουν την περιοχή κάθε χρόνο. Το 1953 ένας τρομερός σεισμός σχεδόν κατέστρεψε το νησί, αφήνοντας "όρθιο" μόνο το βορειότερο μέρος της νήσου, την χερσόνησο της Ερίσσου όπου και ο παραδοσιακός οικισμός του Φισκάρδου. Τότε καταστράφηκε και το περίφημο κολυμπηθρόξυλο που στόλιζε την κολυμπήθρα της Μητρόπολης Αργοστολίου. Εξ' ου και η φράση "δεν έμεινε κολυμπηθρόξυλο".
Ένα μεγάλο μέρος από τα επώνυμα των κατοίκων της Κεφαλλονιάς έχει την κατάληξη "-ατος". Ανάλογα η κατάληξη -άτα βρίσκεται σε πάρα πολλά τοπωνύμια, όπως χωρία και συνοικίες χωρίων, όπως τα Κουρκουμελάτα, Σιμωτάτα, Βαλσαμάτα, Τρωιανάτα, Γαϊδουράτα, Γριζάτα, Λουρδάτα, Φαβατάτα, Δελαπορτάτα κ.λ.π. Το φαινόμενο αυτό παρατηρείται για πρώτη φορά από τον 13ο αιώνα και μετά{{[1]}}. Πριν από αυτή την εποχή και οι τοπωνυμικές μαρτυρίες είναι απειροελάχιστες, π.χ. το τοπωνύμιο Αίνος που μαρτυρείται ήδη στον Ησίοδο. Παρ΄όλα αυτά δεν λείπουν και τοπωνύμια που πρέπει να προέρχονται από τους αρχαίους χρόνους όπως το Αράκλι (Ηράκλειο), η Μελισσάνη, η Παλική (από την αρχαία πόλη Πάλη), η Κρανιά (από την αρχαία Κράνη), η Φάλαρη ή έχουν άρωμα προϊστορίας όπως τα Μηνιές, Φανιές, Κεραμειές, Λειβαθώ, Λακήθρα κ.α. Τέλος, το 98% των μικρών ονομάτων στην Κεφαλονιά, είναι Γεράσιμος (χαϊδευτικά Μάκης).
Στο νησί υπάρχουν δύο μεγάλα μοναστήρια. Το ένα είναι το μοναστήρι του Αγ. Ανδρέα Μηλιαπιδιάς, το οποίο βρίσκεται στο σημερινό δήμο Λειβαθούς και το άλλο βρίσκεται στο κέντρο του νησιού, στην κοινότητα Ομαλών και είναι αφιερωμένο στον προστάτη της νήσου Αγ. Γεράσιμο. Αμφότερα είναι γυναικεία. Στο τελευταίο εκτυλίχθηκε και το γνωστό κωμικό περιστατικό της Μ. Πέμπτης, όπου ο "Κεφαλονίτικος" μεθυσμένος παπάς, διαβάζοντας με σοφία, έβγαλε τα Ευαγγέλια 13.
Ιδιαίτερο θρησκευτικό και οικονομικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η εμφάνιση φιδιών κατά το δεκαπενταύγουστο στα χωρία Αργίνια και Μαρκόπουλο του δήμου Ελειού - Πρόννων{{[2]}}. Τα φιδάκια σύμφωνα με την παράδοση εμφανίζονται μόνο αυτές τις ημέρες με τη χάρη της Παναγίας, των ξενοδόχων και των ταβερνιάρηδων της περιοχής. Τα δύο χωρία μαζεύουν τα άκακα αυτά φίδια και τα προσφέρουν για αφή στους πιστούς, στις εκκλησίες τους που είναι αφιερωμένες στην Κοίμηση της Θεοτόκου, ενώ παράλληλα φωτογράφοι και μικροπωλητές (κυρίως γύφτοι) στήνουν τους πάγκους τους πωλώντας πανάκριβα αυθεντικές κινέζικες απομιμήσεις, μαλλί της γριάς και χαλβά Φαρσάλων. Τα τελευταία χρόνια βέβαια, που το επίπεδο των πιστών ανέβηκε, άρχισε να αποκαλύπτεται η απάτη, ενώ πολλοί διαμαρτύρονται για το φολκλορικό χαρακτήρα που παίρνει η γιορτή. Παλαιότερα το Κεφαλονίτικο δαιμόνιο είχε επινοήσει τα κροκοδειλάκια του Αη Γεράσιμου, όμως Αφγανοί λαθρομετανάστες τα αιχμαλώτισαν και αργότερα τα έφαγαν για σούσι.
Από το νησί και συγκεκριμένα από το χωριό της Κοντογεννάδας (Κοντογεννάδα) στην Παλική, κατάγεται και ο γνωστός, από τις ανασκαφές στη Σαντορίνη, την Κνωσσό και τη Βεργίνα, αρχαιολόγος Σπυρίδων Μαρινάτος. Έτερος παλαιότερος αρχαιολόγος καταγόμενος από την Κεφαλονία,και συγκεκριμένα από τον Κοθρέα Ερίσσου ήταν ο Παναγής Καββαδίας, ανασκαφέας της Αρχαίας Επιδαύρου, των πυραμίδων της Αιγύπτου και άλλων σημαντικότατων ανασκαφών.
Σύντομη ιστορία
Η Κεφαλλονιά κατοικείται διαρκώς από την παλαιολιθική εποχή. Οι πρώτοι γνωστοί κάτοικοι ήταν Λέλεγες,[3] οι οποίοι κατοίκησαν το νησί προφανώς την εποχή του 15ου αι. π.Χ.,[3] φέρνοντας μαζί τους τη λατρεία του Ποσειδώνα.[3] Την εποχή του χαλκού, ένας άλλος αρχαίος Ελληνικός λαός, οι Ταφίοι ή Τηλεβόες είχαν εγκατασταθεί στην γύρω θάλασσα, και κατοικούσαν στο νησί, ή διατηρούσαν εμπορική βάση στο νησί και συναλλάσσονταν στενά με τους κατοίκους του νησιού.[3]
Το νησί πήρε το όνομά του από τον μυθικό Κέφαλο, ο οποίος έφτασε στο νησί ως πρόσφυγας από την Αθήνα ή από το ελληνικό φύλο των Κεφαλλήνων ή Κεφαλλάνων. Στα Ομηρικά κείμενα δεν εμφανίζεται το όνομα της νήσου ως έχει, αλλά με άλλες ονομασίες όπως Δουλίχιον, Σάμος ή Σάμη. Σε αυτή τη μορφή διατηρείται ως το όνομα μίας εκ των πόλεων της νήσου από την αρχαιότητα έως σήμερα. Παρ' όλα αυτά ο Όμηρος αναφέρει σαφέστατα ότι ο λαός στον οποίο ηγείται, είναι οι Κεφαλλήνες[4].
Κατά την αρχαιότητα άκμασαν τέσσερις πόλεις, οι οποίες ήταν ανεξάρτητα κράτη. Η Κράνη, οι Προννοί, η Σάμη και η Πάλη. Το νησί κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους και κατά το μεσαίωνα αποτέλεσε τμήμα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Υπήρξε μάλιστα και έδρα του Θέματος της Κεφαλληνίας, που περιλάμβανε και τα γειτονικά νησιά του Ιονίου.
Κατακτήθηκε από τους Νορμανδούς, τους Ενετούς και για λίγα χρόνια από τους Οθωμανούς, οι οποίοι ανέπτυξαν ιδιαίτερες σχέσεις με τους κατοίκους του νησιού (άνδρες και γυναίκες). Επανήλθε στην κυριαρχία της Βενετίας μέχρι το 1797, οπότε την κατέλαβαν οι Γάλλοι. Κατά τη σύντομη γαλλική κατοχή, ο λαός του νησιού εξεγέρθηκε, επηρεασμένος από τη Γαλλική Επανάσταση και ανέτρεψε το φεουδαρχικό καθεστώς, το οποίο αποκαταστάθηκε με το Ιωνικό Κράτος, το οποίο ήταν υπό την επιρροή διαφόρων δυνάμεων, εκ των οποίων η βρετανική επιρροή έφερε τις μεγαλύτερες αντιδράσεις. Οι Βρετανοί επένδυσαν στην υποδομή του νησιού, το οδικό δίκτυο, γέφυρες και λιμάνια, ενώ έκαναν και δραστικές περικοπές στην δημοκρατία που είχαν εφαρμόσει οι Γάλλοι με το σύνταγμα τον Επτανήσων και την κατάργηση του Libro de Oro. Το 1864 ενώθηκαν τα Επτάνησα με το Βασίλειο της Ελλάδος.
Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου Πόλεμου το νησί κατέλαβαν, για μικρό χρονικό διάστημα, οι γαλλικές ναυτικές δυνάμεις,όμως λόγο του χαμηλού επιπέδου των κατοίκων, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το νησί, ενώ πολλοί Γάλλοι ναύτες αυτοκτόνησαν μη μπορώντας να αντέξουν τις εκεί συνθήκες υγιεινής.
Στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο καταλήφθηκε αρχικά από τους Ιταλούς, που απέβλεπαν στην ενσωμάτωση της Επτανήσου στην Ιταλία καθιερώνοντας νομισματική και οικονομική ένωση. Με την ιταλική συνθηκολόγηση, το 1943, οι Γερμανοί κατέλαβαν την Κεφαλονιά και μετά από μεγάλη μάχη με τους 12.000 Ιταλούς στρατιώτες της Μεραρχίας Acqui (Divisione Acqui) που επιθυμούσαν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, εκτέλεσαν τους περισσότερους απ' αυτούς. Στην Κεφαλονιά αναπτύχθηκε ισχυρό κίνημα Αντίστασης από το ΕΑΜ, ενώ κατά την περίοδο του Εμφυλίου δόθηκαν πολλές μάχες μεταξύ του κυβερνητικού στρατού και των ανταρτών, που δρούσαν στο νησί μέχρι τα τέλη του 1949.
Η Κεφαλονιά πλήγηκε από τους μεγάλους σεισμούς του 1953, όταν ισοπεδώθηκαν όλα σχεδόν τα οικήματα του νησιού. Η μετανάστευση αυξήθηκε, ενώ αρκετοί κάτοικοι από φτωχότερα μέρη της Ελλάδος εγκαταστάθηκαν στο νησί. Σχετικά αργά αναπτύχθηκε ο τουρισμός του νησιού καθώς οι Κεφαλονίτες ζούσαν σε ημιάγρια κατάσταση και χρειάστηκαν χιλιάδες χρόνια για να εκπολιτιστούν σε βαθμό τέτοιο ώστε να μπορούν να συνυπάρξουν έστω και για λίγο με άλλους ανθρώπους.
Στη μεταπολίτευση οι Κεφαλονίτες άγονταν και φέρονταν από διάφορους τυχοδιώκτες. Έτσι άλλοτε έδιναν στο ΠΑ.ΣΟ.Κ σταλινικά ποσοστά και άλλοτε ενθυμούμενοι την ιστορία τους και τιμώντας τη συμπατριώτισσά τους Αλέκα Παπαρήγα, έδιναν στο Κ.Κ.Ε ποσοστά που θα ζήλευε ακόμα και ο Αλέξης Τσίπρας.
Πηγές πλούτου
Οι υψηλές κορυφογραμμές που διατρέχουν το νησί σε συνεχείς εκτάσεις, αποτελούν το ιδανικό έδαφος για την ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας. Τα τελευταία χρόνια η Κεφαλονιά έχει γνωρίσει μεγάλο ενδιαφέρον από επενδυτές για τη δημιουργία αιολικών πάρκων. Αυτή τη στιγμή ήδη λειτουργεί το αιολικό πάρκο στη θέση «Μανολάτη-Ξερολίμπα» του Δήμου Αργοστολίου, το Αιολικό Πάρκο "Ημεροβίγλι" και το Αιολικό Πάρκο "Αγία Δυνατή" τα οποία τροφοδοτούν το εθνικό δίκτυο ηλεκτροδότησης με 71 MW ηλεκτρικής ισχύος (η Κεφαλονιά ανήκει στα διασυνδεδεμένα νησιά του εθνικού δικτύου). Πρόσφατα τέθηκε σε λειτουργία και το αιολικό πάρκο στη θέση Ευμορφία, ενώ 2 ακόμη αιολικά πάρκα είναι σε διαδικασία κατασκευής ή αδειοδότησης.
Κωμοπόλεις και οικισμοί της Κεφαλληνίας
Αργοστόλι : 9.122 κατ.
Ληξούρι : 3.741 κατ.
Σάμη : 1.079 κατ.
Πόρος : 940 κατ.
Βαλσαμάτα : 917 κατ.
Διλινάτα : 713 κατ.
Σβορωνάτα : 664 κατ.
Βλαχάτα : 582 κατ.
Σκάλα : 523 κατ.
Περατάτα : 514 κατ.
Γαϊδουράτα : 122 γάιδ.
Μεταξάτα : 493 κατ.
Αθέρας : 217
Φισκάρδο : 206 κατ.
Άσσος : 65 κατ.
Κονιδαράτα : 20 κατ.
Προσωπικότητες
Μικέλης Άβλιχος ποιητής
Γιώργος Αλεξάτος ιστορικός
Νίκος Αλιβιζάτος πανεπιστημιακός
Αντώνης Αμπατιέλος πολιτικός
Μαρίνος Αντύπας πολιτικός
Γεράσιμος Αρσένης πολιτικάντης
Τασία Δενδρινού Οικιακά
Κωνσταντίνος Γεράκης πρωθυπουργός του Σιάμ
Hello Κίτυ Αρσένη ηθοποιός
Παναγής Βαλλιάνος εθνικός ευεργέτης
Βικέντιος Δαμωδός φιλόσοφος
Νίκος Δημητράτος πολιτικός
Παναγής Δημητράτος πολιτικός
Αντίοχος Ευαγγελάτος μουσικός
Κώστας Ευαγγελάτος καλλιτέχνης
Ηλίας Ζερβός πολιτικός
Νίκος Καββαδίας ποιητής
Χρύσανθος Κεφαλάς, κληρικός και διδάσκαλος
Περικλής Κοροβέσης συγγραφέας
Αργύρης Κουνάδης μουσικός
Κουνάδης Παναγιώτης συγγραφέας
Ανδρέας Λασκαράτος ποιητής
Διονύσιος Λαυράγκας μουσικός
Γεράσιμος Λιβαδάς πολιτικός
Σπύρος Λιναρδάτος πολιτικός, συγγραφέας
Δημήτρης Λουκάτος συγγραφέας
Σπύρος Μαρινάτος αρχαιολόγος
Γεράσιμος Μαρκοράς ποιητής
Ανδρέας Μεταξάς πολιτικός
Γεώργιος Μηνιάτης ζωγράφος
Ηλίας Μηνιάτης επίσκοπος, συγγραφέας
Ανδρέας Μιχαλιτσιάνος αστρονόμος
Ιωσήφ Μομφεράτος πολιτικός
Κώστας Φισκάρδος Μπουζουκτζής
Παναγιώτης Πανάς πολιτικός
Αλέκα Παπαρήγα πολιτικός
Γεράσιμος Η. Πεντόγαλος ιατρός
Νικόλαος Πλάτων αρχαιολόγος
Βαγγέλης Σακκάτος συγγραφέας
Αλόη Σιδέρη ποιήτρια
Γεράσιμος Γαϊδουράτος υδραυλικός
Γεράσιμος Σκλάβος γλύπτης
Γεράσιμος Αρσένης πολιτικός
Αντώνης Τρίτσης πολιτικός
Ιούλιος Τυπάλδος ποιητής
Μαρία Φαραντούρη τραγουδιάρα
Ρόκκος Χοϊδάς πολιτικός
Αθανάσιος Φωκάς επιστήμονας
Τζέρυ Γιακουμάτος πολιτικάντης
Ιωάννης Φωκάς μούτσος στα καράβια
Νίκος Φωκάς ποιητής
Παναγής Χαροκόπος εθνικός ευεργέτης
Σαράντης Αλιβιζάτος στιχουργός
Δείτε επίσης
Νομός Κεφαλληνίας
Κρατικός Αερολιμένας Κεφαλονιάς
Παραπομπές
↑ Στο Πρακτικό της Λατινικής επισκοπής που συντάχθηκε σε πρώτη μορφή στα μέσα του 13ου αιώνα, αρχίζουν να εμφανίζονται τοπωνύμια σε κατάληξη -άτον, που όπως Δαυγάτον και Ραζάτον, δηλαδή στον Ενικό αριθμό. Θ. Στ. Τζανετάτου, «Το Πρακτικόν της Λατινικής Επισκοπής Κεφαλληνίας του 1264 και η Επιτομή αυτού. Κριτική έκδοσις αυτών», εν Αθήναις, 1965
↑ Και στα δύο χωριά διεξάγονται κάθε χρόνο πανηγύρια.
↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Georg Biedermann, επιμ. (1887) (στα Γερμανικά). Die Insel Kephallenia im Altertum. Μόναχο: Akademische Bchdruckerei von F. Straub. Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2010.
↑ Ιλιάδος Ραψωδία Β, στ. 631 κ.εξ. όπου " Αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς ἦγε Κεφαλλῆνας μεγαθύμους, οἵ ῥ᾽ Ἰθάκην εἶχον καὶ Νήριτονεἰνοσίφυλλον καὶ Κροκύλει᾽ ἐνέμοντο καὶ Αἰγίλιπα τρηχεῖαν, οἵ τε Ζάκυνθον ἔχον ἠδ᾽ οἳ Σάμον ἀμφενέμοντο, οἵ τ᾽ ἤπειρον ἔχονἠδ᾽ ἀντιπέραι᾽ ἐνέμοντο·
Πηγές
Georg Biedermann, επιμ. (1887) (στα Γερμανικά). Die Insel Kephallenia im Altertum. Μόναχο: Akademische Bchdruckerei von F. Straub. Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2010.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Δήμος Αργοστολίου
Αεροφωτογραφίες Κεφαλονιάς
Nuvola apps kaboodle.png Κεφαλονιά (Επτανήσιοι ποιητές) (Αρχείο ντοκιμαντέρ της Ε.Ρ.Τ.)
Nuvola apps kaboodle.png Κεφαλονιά 1943. Το χρονικό μιας σφαγής (Αρχείο ντοκιμαντέρ της Ε.Ρ.Τ.)
Αρχείο Ιδρύματος "Κεφαλονίτικα Γαϊδούρια" Χαρακτηριστικό δείγμα Κεφαλονίτη
Περιεχόμενο από το σύνδεσμο: http://www.odusseia.gr/newspaper/index.php?option=com_content&view=article&id=7400:lr--wikipedia-----a--------&catid=85:2011-02-16-06-24-04&Itemid=50
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου